అయ్య ఆజ్ఞ అది.
అయ్యకు నడి వయసులో (అంటే యాభైలు దాటిన తరువాత) సన్మానాలూ అవీ బాగానే జరిగి, చేతుల్లో, కాస్త డబ్బులాడుతున్న సమయమది! (అంతవరకూ, తన పుస్తకాలను, ముఖ్యంగా శివతాండవమూ, మేఘదూతమూ, పెనుగొండలక్ష్మీ, పాద్యమూ వంటివి రచనలన్నీ మాకు తెలియని వయసులొనే ముద్రాపకులకు సర్వ హక్కులతో ఇచ్చేశారట -యెదో కొద్ది చెల్లింపులకే! అయ్యే చాలా సార్లనేవారు-నా వల్ల పబ్లిషర్లు బాగు పడ్డారు అని..అప్పటి ఆర్థిక పరిస్ష్తితి అలాంటిది మరి! ) అయ్య తన రచనలు పెనుగొండలక్ష్మి, షాజీ, సిపాయి పితూరీ, వ్యాస సంపుటి, శివతాండవము, పాద్యము- ఇవన్నీ, మద్రాసు, క్రాంతీ ప్రెస్సులో ప్రింట్ చేయించారు 1970 ప్రాంతాలలో! అయ్యంటే గౌరవం వున్న కొందరు జిల్లా గ్రంధాలయాధికారులు, ఒక్కో జిల్లాలోని గ్రంధాలయలకు అన్ని బుక్కులూ ఒకటొకటి చొప్పున యెదో, నలభై, యాభై కాపీలకు ఆర్దర్ ఇచ్చేవాళ్ళు.
ఇంకేముంది..రంగంలొకి దూకడమే! నేనూ, మా అన్నయ్య అరవిందూ- కలిసి, అయ్య చెప్పినట్టుగా బుక్కులు సర్ది, వాటిని పేపర్ ప్యాక్ చెసి, దాన్ని సుత్లీ దారంతో బిర్రుగా వూడిరాకుండా కట్టి,దానిపై అడ్రసులు వ్రాసి తయారుచేసె పని తలమునకలు.మా రాధ అప్పుడు యెనిమిదేళ్ళ పిల్ల.
నేనూ, అరవిందూ, శ్రమపడి యీ పని చెసిన తరువాత, మళ్ళీ, వాటిని విడతలు విడతలుగా, పోస్ట్ చేయటం కూడా మరో పెద్ద పని. అప్పుడు పిన్ కోడ్లు ఉండెవి కదుగదా! అడ్రస్ సరిగా లేకపొతే, మళ్ళీ తిరిగి ఇంటికే వచ్చేసేదా పార్సల్. అప్పుడిక ఇద్దరికీ క్లాసులు.
బుక్కులు చేరిన తరువాత, ఒక్కో గ్రంధాలయం నుంచి మని ఆర్డర్లో వచ్చే ఇరవై ముప్ఫై రూపాయలను, దేవుడి గదిలో పెట్టిన బోర్న్ విటా డబ్బాలో వేసిపెట్టేదమ్మ! ఆ మనీఆర్డర్లు తెచ్చే పొస్త్ మాన్ మల్లేష్ కు రోజూ టిఫినూ, కాఫీలూ మా ఇంట్లోనే! యెంత వచ్చిందో తెలియదు కానీ, 'అహహా ' అనేంత డబ్బు వచ్చివుండదనే అనుకుంటా! ' అవ్వ తీసిన గంధం..'అని ఒక సామెత వుంది మా రాయలసీమలో! పుస్తకాలు వేసిన ఖర్చూ, చేసిన రిజిస్టర్డ్ బుక్ పోస్ట్ ఖర్చూ, పోస్ట్ మాన్ కు రోజూ టిఫిన్లూ , కాఫీలూ, ఇవన్నీపోను యెంత లిబ్బి మిగిలిఉంటుందో నాకైతే యేమీ పట్టేదే కాదు. అవసరమూ, ఆ ఆలోచనా కూడా లేదు అప్పుటి చిన్న వయసులో! తల్లీ, తండ్రీ మాట వినాలంతే!
( ఇప్పటికిక చాలు కదూ..తదుపరి పోస్ట్ దాకా సశేషం....)
............................
No comments:
Post a Comment