నా జ్ఞాపకాల సొరుగులో అరుగులు - 2

నా జ్ఞాపకాల సొరుగులో అరుగులు - 2 

 నాకు అరుగుల నేపథ్యంలో కొన్ని చక్కని జ్ఞాపకాలే ఉన్నాయనిపిస్తున్నది -


ఒకసారి వెనక్కి తిరిగి చూసుకుంటే !  కడప మోచంపేట విశ్వేశ్వరాలయం


ఉన్న వీధిలోకి మారినప్పటి జ్ఞపకాలూ చక్కనివే..ఉత్తరముఖంగా, వీధీ


చివరగా ఉన్న ఆ ఇంటికి పెద్ద పెద్ద అరుగులే ఉండేవి.(మా ఇంటికీ ఆనుకుని


ఒక పాడుపడిన ఇల్లుండేది. ఆ ఇంటివైపుచూడాలన్న భయపడి చచ్చేదాన్ని.)


నా చిన్నప్పుడు, మా ఇంటికి, బూచివాడులాగే గొంగడి కప్పుకున్న


 కనికట్టు కళాకారుడొచ్చేవాడు.  మా అయ్యగారికివన్నీ సరదాలు మరి.


అతనొచ్చినప్పుడు, అ వీధి పిల్లలంతా మా ఇంటి అరుగులపై మూగేవారు.


అతను,  తన కనికట్టుతో, గవ్వలు ఆడిస్తూనే, క్షణాల్లో మండ్రగబ్బలు


సృష్టించేవాడు.  అవెలా వచ్చేవో ఆశ్చర్యమే మాకంతా ! వాటిని చూసి


తెగ భయపడిపోయి, ఒకరి పై మరొకరు పడిపోవటం ! అంతలోనే


అవి మాయమైపోయి,  పూలు వచ్చేసేవి.. మళ్ళీ తేళ్ళు కూడా ! అమ్మో!


ఎంత థ్రిల్లింగో ! అప్పుడు  నాకు 10 లేదా 11 సంవత్సరాలుంటాయేమో !


 ఇంకా యేవేవో చేసేవాడు కానీ, ఇదైతే  అలా ముద్ర వేసుకుని కూర్చుంది


 నా మనసులో ! అతనికి అయ్య శాలువా కప్పి, బియ్యం, బట్టలూ


 కూడా ఇచ్చేవారని గుర్తు...యీ నా జ్ఞాపకం యెలాఉందో మీరే  చెప్పాలి


మరి....మీలో మరికొందరికీ ఇలాంటి జ్ఞాపకాలు ఉండవచ్చు కూడా!


యేదో సరదాకి ఇలా పంచుకోవటం !